Arctica

 

arctica

Tekenaar: Kovacevic Bojan
Scenarist: Pecqueur Daniel
Uitgever : Silvester

Het minste dat je van Daniel Pecqueur kan zeggen is dat zijn pen droog staat. De scenario schrijver van onder andere de hit serie Golden City en verder nog Golden Cup, Thomas Noland, Angela en Tao Bang maken samen met deze Arctica zijn resumé.

Het leuke van deze scenarist is dat hij zeker weet hoe hij zich moet omringen met zeer talentvolle mensen. In deze Arctica haalt hij Kovacevic over, om met hem samen te werken, die ondermeer tekent aan Rubine, zij het dan in een duo. Kovacevic mag zich dus voor de eerste keer geven in dit nieuwe epos en dat zie je. Ondanks de input van Pecqueur zie je het talent van Kovacevic in zeer verzorgde, gedetailleerde penstreken. Er is echt geen enkel minpunt en alle tekeningen zijn van de zelfde kwaliteit. Kwaliteit dat omhoog wordt getild door het meer dan uitstekende inkleur werk van Pierre Schelle, dat modern en modieus de strakke lijnen volgt van de kunst die de tekenaar neerzet.

Het verhaal zelf is niet zo maar een kort boekje van 2 delen. Nee wel integendeel je voelt al na de eerste helft van het album dat hier weer een reeks albums aankomen. Je ziet heel duidelijk in dit verhaal waar Pecqueur in zijn jeugdige jaren heeft van gedroomd. Vliegtuigen en Auto’s. Auto’s minder in dit deel maar vliegtuigen des te meer. Van vergane glories met een naam als Dakota, dat ook dient als naam voor het hoofdkarakter van deze strip,tot zeer futuristische vliegtuigen (kan ook niet anders in een SF saga). De wagens zijn minder aanwezig maar je ziet waar de mosterd gehaald is en ik verdenk er de auteur dan ook van dit deel van Arctica chronologisch voor Golden Cup te laten afspelen (Dat dan weer voor Golden City gebeurd). Er zijn te veel verwijzingen zoals het drinkwater, de structuur van de wagens, de economische situatie en nog meerdere puntjes die ik overlaat aan de lezer van deze strip om uit te vinden.

Om toch iets over het verhaal te vertellen ga ik een deel van de quote gebruiken die op de achterzijde van de HC staat. “2070 in opdracht van de European Navy trekt Dakota eropuit om een gigantische ijsberg te verpulveren die in de richting drijft van een belangrijke vaarroute. Dakota ontdekt dat er in het een ijs een geheimzinnig kist vastzit. De inhoud ervan is zo buitengewoon dat het opperbevel die meteen tot “defensiegeheim” klasseert.”

De flashbacks zijn goed uitgewerkt in dit album. Waar ik wel een beetje moeite mee had was de “mus” (Ja ja het vogeltje) die gebruikt wordt om bepaalde dingen toe te lichten. Misschien een moment van schrijvers black out? Wie zal het zeggen. Verder zijn er kleinere dingen die je niet direct als evident (lees: normaal) inpast in het verhaal.

Al bij al een zeer vermakelijk eerste deel waar het teken en inkleur werk van een hogere kwaliteit is dan het verhaal. Hiermee wil ik niet zeggen dat het verhaal slecht is, integendeel zelfs, maar dat de auteur iets beter de losse draadjes had kunnen afwerken en dat hoogst waarschijnlijk wel in het volgende deel allemaal meer dan goed maakt nu alle formaliteiten (karakter introducties, plots, mystiek enz… .) voorbij zijn.

Hopelijk moeten we van Silvester niet te lang wachten op dit vervolg in de luxueus afgewerkte Hardcover.

___________________________

___________________________

___________________________