De Triomf Van M’n Vader

Tekenaar: Tanco Morgann
Scenarist: Pagnol Marcel, Scotto Serge, Stoffel Eric
Uitgeverij: Saga

Jean de Florette, de film van Claude Berri uit 1986, naar werk van Marcel Pagnol. Dat was het enige, zij het onrechtstreekse, nalatenschap van Pagnol dat we echt kenden.

De zeer knappe tekeningen vormden het hoofdargument om deze strip snel hoog bovenaan de leeslijst te zetten. Het verraste aangenaam dat het verhaal beter bleek mee te vallen dan verwacht. Romanverstrippingen zijn niet zelden een dubbeltje op z’n kant. Het gebeurt dat een oorspronkelijk verhaal een flauw afkooksel wordt als er krampachtig wordt getracht om het in een strip in te passen. Of een tekst wordt te letterlijk overgenomen zonder aandacht voor de balans met het visuele. Gelukkig zijn er ook verstrippingen die een evenwicht vinden!

Marcel Pagnol, naast schrijver zelf theatermaker en filmregisseur, was kennelijk niet gauw tevreden wanneer zijn œuvre werd bewerkt. Of hij met een verstripping om zou kunnen, zullen we nooit weten. Wat we wel weten is dat dit een verdomd (h)eerlijke strip is. De kinderjaren van Marcel Pagnol, door hemzelf verteld met kinderlijke fantasie en nuchterheid, vermengd met soms bijtende humor, satire en een opmerkingsgave die een kind nooit kan hebben. Dit verhaal kabbelt op heerlijk natuurlijke wijze.

Een komische, kritische noot zou het werk van Marcel Pagnol hebben gekenmerkt. Die geest is in zowel het scenario als de tekeningen van dit one-shot terug te vinden en dus zijn Serge Scotto, Éric Stoffel, Morgann Tanco en Sandrine Cordurié trouw gebleven aan de ziel van de roman. Dat verdient lof.

Een extra pluim voor de tandem van tekenaar Morgann Tanco en inkleurster Sandrine Cordurié. Dit is visueel genieten voor de lezer. Trouwens, de vondst om een deel van de kinderlijke denkkronkels in een andere tekenstijl te brengen op een achtergrond van ruitjespapier is donders grappig, spontaan en origineel, ondanks de stijlbreuk.

Hoewel slechts februari en nog heel wat plaatsjes te verdelen, neemt dit one-shot een sterke optie op enkele toplijstjes dit jaar. In maart verschijnt Het Kasteel van m’n Moeder, geen vervolg, wel een ander one-shot met dezelfde personages en dezelfde autobiografische insteek.

___________________________