Diosamante

 

Diosamante

Tekenaar: Gal Jean – Claude
Scenarist: Jodorowsky Alejandro
Uitgever : Arboris

Op technisch gebied is Jean – Claude Gal, van wie Sherpa zijn eerdere verhalen in een luxejasje uitgaf, een van de beste realistische tekenaars die Frankrijk voortbracht. De tekenleraar sprak op een dag Alejandro Jodorowsky aan om voor hem een verhaal te schrijven. Jodo stemde toe, maar hij wierp Gal een uitdaging voor de voeten. In zwart – wit vond hij Gal al een van de beste tekenaars, voor zijn verdere ontplooiing moest Gal het ook anders willen doen. Gal aanvaardde en probeerde even goed in kleur te werken als in zwart – wit. Vandaag oogt die extra dimensie in kleur niet zo bijzonder of vernieuwend want al vele malen overtroffen door andere realistische tekenaars (neem nu de betreurde Philippe Delaby). Maar dan nog stijgt het ver boven de middelmaat uit.

Diosamante had een vierluik moeten worden. De voortijdige dood van Gal stak daar bruusk een stokje voor. In het eerste verhaal leren we een wrede koningin kennen die behaagd wil worden door een man die eerst zijn rivalen moet verslaan. Omdat de mannen op zijn — en ook uit verveling — verlaat Diosamante haar paleis op zoek naar nieuwe beproevingen. In de weelderige stad Sabba leert ze een koning kennen voor wie ze prompt een onpeilbare liefde koestert. Hem wil ze waardig zijn. En zo geschiedde dat Diosamante zichzelf een blinddoek voor de ogen bond en haar tocht vervolgde als bedelnon. Tijdens haar tocht krijgt ze lesjes in nederigheid voordat ze haar lief opnieuw onder ogen kan komen en van wie ze drie zonen baart. In het tweede deel zou Diosamante haar zonen verliezen aan slavenhandelaars.

Na Gals dood was het niet bekend dat hij al behoorlijk wat pagina’s van het vervolg had getekend. Ze staan nu voor het eerst opgenomen in deze spectaculair mooie uitgave. Jodo vertrouwde dat vervolg toe aan Igor Kordey, bekend van De Verborgen Geschiedenis, maar hij was dermate ontgoocheld in Kordeys kwaliteiten dat hij er na deel 2 de brui aan gaf. Maak je geen zorgen, het verhaal dat nu is uitgegeven, is perfect te lezen als een afgerond verhaal, mede door de extra tekstpagina waarin Jodo de rest van het verhaal samenvat. Bovenal biedt dit boek je opnieuw de kans Gals realisme te bewonderen.

___________________________

___________________________

___________________________