Spookmaterie

 

spookmaterie

Tekenaar: Douay Stéphane
Scenarist: Fléchard Hugues
Uitgever : Dupuis

Ooit zei iemand: we kennen maar tien procent van het universum…de rest, de duisternis tussen de sterren noemen we spookmaterie…en daar spook ik rond…

“Alfa”, het eerste deel van de reeks Spookmaterie, is een afgerond onderdeel uit de abstracte, metafysische puzzel die in totaal uit drie delen moet gaan bestaan. Deel twee, Bèta, is al verschenen, maar het derde en laatste deel (Delta) laat nog even op zich wachten. Zoals de titel al doet vermoeden, is Spookmaterie geen gewoon strip. Het is dan ook heel erg moeilijk om te bepalen bij welk genre het hoort. Fantasy? Ja heel misschien wel, maar dan enkel en alleen omdat het niet realistisch is. SF dan? Dat is al beter, maar toch dekt ook die term de lading niet helemaal. Er is zitten namelijk ook duidelijk horrorelementen in verwerkt en bovendien zijn de hersenspinsels van auteur Flechard zodanig abstract, dat we hier te maken hebben met een wel heel bijzonder verhaal…

Op de eerste bladzijde van “Alfa” worden we aangestaard door een naakte, ineengedoken figuur die ons vanuit de deur van een verlaten ruimteschip aanstaart met grote, opengesperde, angstige ogen…: wat is er gebeurd? Waar ben ik? Wat is dit voor plek?
Langzaam begint de anonieme man steeds helderder na te denken en probeert hij zich te herinneren wat er juist was gebeurd voordat hij wakker werd in dat verlaten ruimteschip. Hij gaat op onderzoek uit. Na een afschuwelijke nachtmerrie weet hij plots tot zijn afgrijzen waar hij is… Ooit zei iemand: we kennen maar tien procent van het universum…de rest, de duisternis tussen de sterren noemen we spookmaterie…en daar spook ik rond… Daar moet de man dus helemaal alleen met zichzelf in een donker, kapot ruimteschip dat verloren is geraakt in de ruimte, proberen te overleven. Dan ontdekt hij een fresco in het schip waarop de geschiedenis van het schip staat uitgebeeld en beetje bij beetje slaagt de man erin om alle puzzelstukjes in elkaar te passen en zo het verleden te reconstrueren. Dit kunstwerk moest zijn gemaakt door de robots van het ruimteschip vlak voordat ze stierven, het was hun allerlaatste opdracht. Maar dan rijst de vraag: waarom is hij de enige overlevende en wat is zijn doel? De man komt er ook achter dat hij alle kennis bezit om het schip te herstellen en dat dit ook de taak is die hij te vervullen heeft. Maar nog steeds weet hij niet wie hij eigenlijk is…is hij misschien gemaakt door het schip zelf? Heeft het schip haar resterende energie in hem geïnvesteerd om een werktuig van hem te maken? Eigenlijk draait dit eerste deel van Spookmaterie helemaal rond de drie fundamentele vragen van de filosofie: Wie ben ik, waar kom ik vandaan en waar ga ik naar toe?. Verwarrende vragen waarop wij lezers in dit eerste geen sluitend antwoord krijgen aangereikt….

Dit was een poging tot samenvatting van het ‘verhaal’, want veel houvast krijg je als lezer niet. Het enige wat je hebt, is die verwarde, gestoorde monoloog van het enige personage van het verhaal. De anonieme man. Hij voert een heel gesprek met zichzelf, maar dan op een bijzonder onsamenhangende manier en ook veranderen de locaties (en zelfs het uiterlijk van de hoofdpersoon) steeds weer. Het ene moment zit hij duidelijk in een ruimteschip, maar dan weer in een groot woud of in een diep water… Er wordt dan ook gesuggereerd dat het ruimteschip oneindig groot is en dat de hoofdpersoon ‘nooit oud genoeg zal worden om overal te komen’. Decor en tekst bieden met andere woorden weinig tot geen hulp om te komen tot een sluitend en bevredigend verhaal. Dit houdt dus in dat je als lezer zelf veel interpretatiewerk te doen hebt en ook mag je geen moment je aandacht laten verslappen, want voor je het weet, ben je de draad weer kwijt. Dit is dus nogal een donker strip, wat ook goed wordt ondersteund door het tekenwerk van Douay. De omgeving is altijd in duisternis gehuld en het behoeft dan ook geen uitleg dat een heel spectrum aan zwart – en grijstinten de overhand heeft in het kleurenpalet.

___________________________

___________________________

___________________________