Camping Paraiso

 

Camping.Paraiso

Tekenaar: Rouffa Marcel
Scenarist: Legendre Marc
Uitgeverij: Gorilla

Dylan. Een man in een verlaten camping. Ergens in het noorden van Canada. Plichtsbewust sorteert hij de binnenkomende post voor de bezoekers die wel zullen komen. Als de dooi valt. Als hij al valt.

Diane. Een jongedame komt de camping opgereden. Alleen. Een schrijfster op zoek naar zichzelf en inspiratie. Hier in deze vergeten plaats zal haar verhaal wel geschreven geraken. Als het maar niet te snel dooit.

Dylan en Diane zijn als twee parkieten, tot elkaar veroordeeld in een veel te kleine kooi. Maar net zoals die vogels hebben ze geen besef van een geheel, omdat hun ogen elk een andere kant op kijken. Toch ontmoeten ze elkaar. Diane schrijft Dylan brieven. Schrijfsels die hij weglacht. Maar hoe gaat dat? Na haar dagen staalhard genegeerd te hebben, besloot de barsheid zelve haar zijn beste whiskey aan te bieden. Zonder slag of stoot. Het kleinste kind zag dat er iets niet klopt. En dan plots haalt Dylan zijn kistje weer boven. Een doosje met stukjes textiel waar rottend vlees aan kleeft. Geen wonder dat je de koude wordt die je er voelt.

Het moet soms geen pretje zijn om te kronkelen in de hersenpan van Marc Legendre. De vrolijke Ikke die ons ooit plat lulde met zijn Biebel-nonsens en vertederde met Ayak+Por, is vandaag weer Jekylsgewijs veranderd in een scenarist die zo de ghostwriter kan zijn voor David Lynch of de Coen-broers. We hadden al kennis gemaakt met zijn venijnige scenario’s in Misschien / Ooit / Nooit en Amoras,… maar deze Camping Paraiso slaat alles. Koel, mysterieus, maar vooral totaal onvoorspelbaar. Bovendien is deze thriller gezegend met geniale dialogen. U denkt toch niet dat wij die geniale parkietenvergelijking zelf hebben verzonnen?

Bronzen Adhemar-winnaar Marc Legendre verkent serieus de grenzen van het medium strip. Wat oorspronkelijk leek op een ballenknijpende thriller, krijgt plots zijn contemplatieve momenten om daarna weer helemaal loos te gaan. Elfendertig inzichten, elfendertig meningen. Als ogen die elk een andere kant op kijken. Dit kon zo pretentieus zijn en enkel leesbaar worden voor mensen die zweren bij de Grote Kunst, maar Legendre weet dat zelfs een stuntpiloot na al zijn capriolen ooit veilig en braafjes moet landen. Deze Camping Paraiso lijkt haast specifiek geschreven te zijn voor Marcel Rouffa. Deze Vlaamse Cosey schittert weer in zijn close-ups die heerlijk contrasteren met de aanstekelijke leegheid van zijn tekeningen. Alles is essentie. Essentie is alles. Zelfs al is deze een gitzwarte pagina gecombineerd met een eenzaam spoor in de sneeuw.

Met deze Camping Paraiso breekt het fonds van het nog jonge Gorilla onverwachts uit zijn kooi van avonturenstrips. Hun eerste graphic novel is meteen een topper. Alleen jammer dat hun papierkeuze de korreligheid en diepte van het verhaal niet weergeeft. Een detail.

Camping Paraiso is een boek dat je onderuit haalt. Keer op keer.

___________________________

___________________________