De Doka Van Hercules

 

De Doka Van Hercules

Tekenaar:
Scenarist: Maas Kees, Wisselink Willem
Uitgever : Espee

Persiflage in stripvorm op de roman De donkere kamer van Damocles van W.F. Hermans.

Tegen 1981 verplaatsten de vier overgebleven leden van de “De Enschedese School” (Maas, Wisselink, Visser en Oosterhof) hun activiteiten naar Amsterdam. Rond die tijd werd hun werk ook opgepikt door Henri van Loenen, directeur van CJP, het Cultureel Jongeren Paspoort. Het doel van de stichting is cultureel bewustzijn bij jongeren kweken. Van Loenen nam de “Enschedese School” in dienst om een stripboek te maken dat naar de CJP-leden gestuurd zou worden. Het team besloot om in één verhaal zowel literatuur als hard-boiled pulpstrips te parodiëren. Maas en Wisselink knipten prentjes en scènes uit reeds bestaande oorlog, misdaad en romantische stripverhalen, vooral van Italiaanse origine. Ze bouwden deze om tot een nieuwe verhaallijn met teksten die de literaire klassieker ‘De donkere kamer van Damokles’ (1958) van Willem Frederik Hermans parodieerden. In de originele oorlogsroman raakt het hoofdpersonage Henri Osewoudt bij het verzet betrokken via zijn mysterieuze dubbelganger Dorbeck. In het stripboek zijn de namen van de hoofdpersonages veranderd in Henk Osseworst en Droogbek. De strip volgt het verhaal verder zeer trouw, maar voegt ironische dialogen toe en tamelijk maffe visuele collages in verschillende tekenstijlen. Wisselink en Visser ontwierpen de cover.

‘De Doka van Hercules door W.F. Bernards’ bereikte echter nooit zijn doelpubliek. De CJP distributiecentra in Ermelo en Middelharnis protesteerden tegen het werk en lichtten de directie in, met Han Lammers aan het hoofd. Het bestuur vond dat een gerespecteerde culturele stichting niet zo’n inferieur stuk kunst mocht uitbrengen, zeker als het één van Nederland’s grootste schrijvers zou beledigen. Afgezien van de 500 reeds verspreidde kopieën werd de ganse druk vernietigd, zeer tot ongenoegen van directeur Van Loenen en de auteurs. Gelukkig wilde de Amsterdamse uitgever Ger van Wulften deze unieke strip niet in vergetelheid laten verzanden. In datzelfde jaar nog, 1981, publiceerde hij het boek via zijn uitgeverij Espee en voegde op de schutbladen krantenknipsels toe over de CJP censuur.

___________________________

___________________________