De Kunst Van Morris

 

De.Kunst .Van .Morris

Tekenaar: Bevere Maurice de
Scenarist: Beaujean Stéphane, Mercier Jean-Pierre
Uitgeverij: Dargaud

Het is een koude winteravond in 1946. Voor de haard leest onze grootvader de Almanak van Robbedoes voor het jaar 1947 en komt hij een cowboy tegen. Het blijkt iemand te zijn van een Vlaamse hand, die zichzelf Morris noemt. De naam lijkt zo Amerikaans, maar achter het pseudoniem schuilt een of andere Maurice De Bevere. De cowboy heet Lucky Luke en hij heeft een geel geruit hemd aan met een rood sjaaltje. Uiteraard draagt hij zijn stetson op zijn knikker. Het hele verhaaltje is pure slapstick dat ietwat Disney-achtig getekend is. Hij is er zeker van: de weg naar een stralende toekomst ligt open voor die Lucky Luke, die op dat moment nog niet zingt dat hij eenzaam is en ver weg van huis. Toen was hij een figuur die de mensen nodig hadden: een held met wie je goed kon lachen. Exact zeventig jaar later hebben we hem nog altijd nodig. Lucky Luke is onsterfelijk.

De Kunst van Morris ligt in het Frans al een dik halfjaar in de rekken, maar de Nederlandstalige vertaling liet even op zich wachten. Begrijpelijk, gezien de omvang van dit boek. Dit is alles behalve een droge biografie van Kortrijkzaan Maurice De Bevere, bedenker van de term “negende kunst”. Het begrip dat we er wél aan koppelen is dat van een artbook: een boek vol kunst in de vorm van originele tekeningen, platen, knutselwerkjes, historische foto’s, brieven en nog veel meer. De tekst primeert in dit geval niet, maar toch hebben we het graag gelezen. Onze complimenten dus aan Stéphane Beaujean die uitstekend werk leverde. Het visuele aspect genoot onze voorrang, maar toch nam de auteur ons mee in het verhaal naar onder andere de Verenigde Staten waar Morris een tijdje verbleef. Hij haalde de mosterd voor Lucky Luke bijvoorbeeld bij het Amerikaanse Mad, maar hij wilde ook graag animeren voor Disney. Geniaal was die Morris, dat wisten we al, en dat wordt nu nog maar eens bevestigd. Gelukkig maakte hij de juiste keuze.

Bovendien was Morris niet de persoon die zijn platen tentoonstelde in musea en daarom is deze uitgave een collector’s item. Dit jaar werd een groot deel van zijn collectie voor de allereerste keer uitgestald voor het grote publiek in het Franse Angoulême. Die tentoonstelling hing nauw samen met dit artbook. De expositie is jammer genoeg sinds 25 september afgelopen, maar De Kunst van Morris is het ideale alternatief dat al veel goed maakt.

De prijs schrikt misschien wat af, maar aan deze uitgave werd lang gewerkt. Het is niet eenvoudig om alles zodanig te schrijven en te schikken dat het alle leeftijden zou kunnen interesseren. Uniek is dit exemplaar zeker. We genieten ervan, van de eerste tot en met de laatste bladzijde. Gelukkige verjaardag, Lucky Luke. Op naar de honderd.

___________________________

___________________________