De Nieuwe Avonturen Van Snoesje

Tekenaar: Netch
Scenarist: Corteggiani François
Uitgeverij: Casterman

Toen Raymond Macherot in 1964 de redactie van het weekblad Kuifje inruilde voor die van Robbedoes kon hij omwille van een rechtenkwestie zijn Chlorophyl niet meenemen naar zijn nieuwe werkgever. Daarom creëerde hij deze Snoesje voor het tijdschrift, eigenlijk een vrouwelijke versie van zijn populaire eikelmuis waar hij de scherpe kantjes wat van afgevijld had om de jongere doelgroep van Robbedoes te plezieren. In totaal verschenen er tussen 1967 en 1985 elf albums bij uitgeverij Dupuis. In 2006 kreeg de reeks nog een doorstart, nog steeds onder auspiciën van Macherot, maar deze keer getekend door André Taymans en uitgegeven door Éditions Flouzemaker (genoemd naar een van de personages uit de reeks). In deze versie zouden nog eens vijf Franstalige albums verschijnen die trouwens redelijk succesvol bleken. En dan zorgt Casterman nu voor een Snoesje 3.0 door de reeks in handen te geven van scenarist François Corteggiani en tekenaar Netch.

En je wordt zo weer terug gekatapulteerd naar de jaren 1970, ook al zitten er enkele duidelijke knipogen naar de eenentwintigste eeuw in. Als Snoesjes verloofde Taboem helemaal in de ban geraakt van de muizenheks Melanie Distel zit het spel op de wagen. Samen met de heksenjager Tyfus, een gelikte charlatan eersteklas, probeert ze het mysterie op te lossen.

Het rechtlijnige verhaal biedt weinig verrassingen, maar Corteggiani slaagt er wel in om die typische gezapige sfeer op te roepen die we bijvoorbeeld ook terugvinden bij Peyo’s De Smurfen en dat zorgt zo voor herkenbaar en aangenaam leesvoer. Tegelijkertijd vragen we ons wel af voor welk publiek een dergelijke strip bedoeld is. De nostalgici onder ons zullen toch eerder op zoek gaan naar de Macherot-albums (in een integrale misschien, in het Frans is die er al — wink wink), terwijl het nog afwachten is of fancy mama’s en papa’s deze strip voor hun kroost willen opduikelen in de winkel. Door het verhaal te beperken tot 32 pagina’s komen de makers wel tegemoet aan de hap-slik-weg-cultuur van dit moment, maar we zijn toch uitermate benieuwd naar de levensvatbaarheid van deze reboot.

___________________________

___________________________