Duplex

Tekenaar: Baeken Serge, Croon Reinhart, Frantzen Delphine, Gasse Lies Van, Peeters Sam, Raffe Robert van, Saeger Maarten De, Steeman Ruben, Steen Wilbert van der
Scenarist: Bruinja Tsead, Claus Anneke, Deckwitz Ellen, Dee Daniël, Geens Dennis, Graaff Maarten van der, Langelaar Marije, Vanhauwaert Maud
Uitgeverij: Strip2000, Zone 5300

We houden van poëzie in kleine doses, we houden van strips in exuberante hoeveelheden.

Een cross-over tussen beide genres kan dus alleen maar gensters opleveren, zouden we zo denken. Benieuwd, maar met een gezonde dosis achterdocht namen we deze Duplex, een initiatief van dichter Stefan Nieuwenhuis, ter hand.

In het verleden zagen we al mooie poëtische verstrippingen, onder meer van de hand van Floor de Goede die Edward Van de Vendels dichtwerk net dat klein beetje extra bezorgde. Minder overtuigd waren we door de Verbeelde Gedichten waarin diverse tekenaars het werk van onder meer J.J. Slauerhoff, Victor Hugo en Charles Baudelaire van prentjes voorzagen, maar vaak bleven steken in een te beperkte beeldtaal.

Probleem met dergelijke projecten is vaak dat de beelden de vrije associaties, die de lezer onwillekeurig maakt bij het lezen van een gedicht, voluit in een bepaalde richting gaan sturen. Vergelijk het met de lectuur van een Harry Potter-boek. Liet je je fantasie bij de eerste delen nog volop haar eigen gang gaan, na de eerste verfilming werd acteur Daniel Radcliffe het hoofdpersonage, hoe hard je ook je best deed om je je eigen Harry Potter weer voor de geest te halen.

Het adagio “een beeld zegt meer dan duizend woorden” mag voor ons part dan ook niet opgaan voor het gemiddelde gedicht. Dat blijft toch vooral een doorwrocht taalspel dat op de onderbuik moet mikken en geen visuele franjes nodig heeft.

In deze bundeling werden we dan ook vooral geraakt door die gedichten waarbij de tekeningen een dienende rol spelen en weigeren om alle aandacht naar zich toe te trekken. Zo vonden we de samenwerking tussen Delphine Frantzen en Maud Vanhauwaert en die tussen Maarten De Saeger en Maarten van der Graaff heel boeiend, maar kon de horror vacui van Lies Van Gasse en Tsead Bruinja ons persoonlijk dan weer minder bekoren. We hopen in elk geval dat dit initiatief nog navolging krijgt. In de artistieke BeNe-liga lopen er ongetwijfeld nog veel poëtische en grafische talenten rond die de juiste toon weten te vinden om een dergelijk lovenswaardig initiatief tot een goed einde te brengen.

___________________________