Marshal Bass

Tekenaar: Kordey Igor
Scenarist: Macan Darko
Uitgeverij: Splitter

Arizona, 1875. Tien jaar na de Amerikaanse Burgeroorlog zijn de zwarte slaven officieel bevrijd, maar dat wil nog lang niet zeggen dat ze als gelijken van de blanken worden gezien. Om een zekere Milord, de blanke leider van een bende zwarte gangsters die de hele staat terroriseert, te klissen, lijft kolonel Terence B. Helena een nieuwe adjunct in als marshal. Die nieuweling is River Bass, een voormalige soldaat en gewezen zwerver, een vrijgelaten slaaf, een zwarte. Hij wordt de eerste Afro-Amerikaanse marshal. Niet iedereen is gediend van die zwarte agent en zelf gelooft Bass dat zijn voornaamste troef zijn huidskleur is. Maar de kolonel ziet potentieel in zijn adjunct. Dan moet hij wel eerst de bende van Milord oprollen. En laat dat nu net een vilein stuk vreten zijn dat zijn macht laat gelden door zijn revolvers te laten knallen en terreur onder zijn eigen mannen te zaaien. In die slangenkuil moet River infiltreren en er elke achterdocht de kop indrukken.

De Kroaten Igor Kordey en Darko Macan (een veelzijdig schrijver van kinderboeken, comics — onder meer voor Star Wars — en fantasy- en sf-romans) hebben zelf een burgeroolog in eigen land moeten uitzweten. Het valt te raden of die achtergrond effectief nazindert in deze schofterige western, maar het is duidelijk dat dit geen strip voor doetjes is. Zinloos bloedvergieten, geweld soms gewoon voor de fun, vernedering, verkrachting, racisme tot op het bot, psychologische en expliciete terreur,… De spanning is dikwijls om te snijden en je voelt je er onbehaaglijk bij, te vergelijken met dat gevoel van angstige anticipatie tijdens de dinerscène in Quentin Tarantino’s Django Unchained net voor de bom barst.

Van Kordey wisten we al dat zijn morsige tekenstijl treffend is voor het in beeld brengen van de zelfkant van een maatschappij. Macans verhaal doet daar niet voor onder. Het tjokt van de knappe vondsten met sprekende voorbeelden van storytelling met gevolgen (de te grote hoed met het kogelgat, de discussies tussen Pork en Beef met de melodramatische afloop).

In een al gezegend decennium met de ene knappe western na de andere is deze Marshal Bass een te ontdekken parel… Een zwarte parel, dat spreekt voor zich.

___________________________

___________________________