Terug Naar Belzagor

 

Terug.Naar .Belzagor

Tekenaar: Zuccheri Laura
Scenarist: Silverberg Robert, Thirault Philippe
Uitgeverij: Daedalus

Het is de drieëntwintigste eeuw. Na zijn verbanning naar de aarde keert Edmund Gunderson terug naar de jungleplaneet Belzagor, die inmiddels gedekolonaliseerd is. Hij begeleidt een etnologenechtpaar dat het voor mensen ontoegankelijke hergeboorteritueel van het heersende ras, de olifantachtige, maar intelligente nildoror wil bijwonen. Eddie wordt meteen belaagd door spoken uit zijn verleden, onder wie zijn vriendin Seena, die hij moest achterlaten en nu getrouwd is met Eddies voormalige bevelhebber en parttime smokkelaar kapitein Kurtz.

Kurtz? Dat doet misschien een belletje rinkelen? Of ruikt naar napalm in de ochtend? Kolonel Kurtz, die in Apocalyps Now zijn eigen agenda had in de Vietnamese jungle, is gebaseerd op zijn naamgenoot uit Joseph Conrads Heart of Darkness. Of hoe de Congo opeens héél herkenbaar wordt in een sf-verhaal… dat overigens de verstripping is van Downward to the Earth, een sf-roman uit 1970 door Robert Silverberg, een winnaar van menig Hugo – en Nebula Award, de hoogste onderscheidingen in sf en fantasy.

Terug naar Eddie. Meer dan een dooltocht door een vreemde wereld met fantastische fauna en flora op zijn Léo’s, duidelijk op weg naar een apotheose in het volgende van de twee delen, broeit er in dit verhaal iets tussen de personages, met Eddie als spilfiguur: er is de angstwekkende en geheimzinnige Kurtz, er is een zekere spanning met Seena, maar ook tussen Eddie en de etnologen met wie zich een driehoeksverhouding ontspint. Bovendien zijn de contacten met de nildoror ook spiritueler dan het lijkt: er is sprake van zuivering en er is Eddies ervaring met de g’rakh, een eenwordingsritueel. Kortom, dit is duidelijk meer dan een vrijblijvend avonturenverhaal.

Auteur Philippe Thirault neemt zijn tijd om de personages en hun verhoudingen voor te stellen. Met flashbacks en fijne hints leidt hij de lezer naar een groeiend inzicht. De keuze voor Laura Zuccheri is bovendien zeer geslaagd: zij creëerde al in De Glazen Degens een opmerkelijk en geloofwaardig universum met haar subtiele tekeningen. Dat doet ze hier nog eens over. Het is geen sinecure een buitenaards ras te visualiseren dat tegelijk vertrouwd en exotisch overkomt. De enige ergernis is deze uitgave zit ‘m in de vertaling: een aantal woordkeuzes doet vreemd aan en het door elkaar husselen van “je” en “u” (soms zelfs in één zin!) in de dialogen is ronduit ergerlijk. Terug naar af!

___________________________

___________________________

___________________________